قصيدة انا والقدر
الليل غاب وعلا صيحات الذئاب
والفريسه فى وقت السحر
كانت فى شوق من الغياب
كانت على مرمى البصر
كانت تسير فى رجفة
كى لايراها البشر
عادت اليها روحها
عاد الشباب ينتشر
تجرى وتقفز فى الهواء
تجرى تصارع العمر
تجرى بنبض حبيبها
سقاها عمر تزدهر
تجرى تفاجئها الذئاب
وحبيبها كان ينتظر
صرخت ومن يغيثها
من ذئاب تنهمر
ماتت وفى يدها الرساله
ادركها بالبكاء البشر
قالت رسالتها عتاب
لحبيبها الواقف مقفهر
كنت تقول سنتلتقى
وانا اقول فى اللقا قدر
المحامى الشاعر
احمد محمد فرغلى
تعليقات
إرسال تعليق